Tomasza Tomaszewskiego chyba nikomu nie trzeba przedstawiać. Był pierwszym fotografem w historii magazynu „National Geographic”, od którego pismo kupiło gotowy, nie zamawiany wcześniej materiał.
Mimo wielu podróży po świecie, współpracy z wybitnymi ludźmi, jest w Polsce, bo Polska interesuje go najbardziej. Film opowiada o człowieku, który przez fotograficzny pryzmat patrzenia na świat, chce pokazać odbiorcom, że człowiek jest jednostką szczególną. Tomaszewski przez całe życie był uczestnikiem wydarzeń ważnych dla Polski i dla Świata. Intuicja sprawiła, że chciał w nich uczestniczyć.
„Czarna skrzynka” to świetny, ambitny dokument, ale opowiedziany lekko i z humorem. Kamera towarzyszy Tomaszewskiemu podczas pracy na Podlasiu, górniczym Nikiszowcu, spacerze z Marcinem Kydryńskim po Lizbonie czy na wiejskim weselu, które fotografował. Sam bohater przyznaje, że często zapominał, że jest filmowany, co zaowocowało prawdziwymi ujęciami z „placu boju”, jak o procesie fotografowania mówi sam Tomaszewski.
W filmie wątki prywatne przeplatają się z ważnymi wydarzeniami z historii Polski; widzimy niepublikowane wcześniej archiwalne materiały z grudnia 1970 roku, uwięzionego Wałęsę i jego żonę, która zebranemu pod oknami mieszkania tłumowi pokazała dziecko tuż po ceremonii chrztu. Ciekawie o kulisach tych zdarzeń opowiada w filmie dziennikarka Małgorzata Niezabitowska, żona Tomaszewskiego, z którą zrealizował dużo reporterskich projektów. Sami siebie nazywają drużyną idealną: ona pisze, on fotografuje.
„Czarna skrzynka” to opowieść o niezłomnym człowieku o silnej motywacji, który nawet w najbardziej banalnych sytuacjach i prostych rzeczach potrafi znaleźć piękno. Podkreśla, że to od fotografującego i jego stosunku do przedmiotu zależy, czy coś zostanie pokazane jako piękne lub brzydkie. Tomaszewski zachęca do wysiłku intelektualnego, bo tylko z takim podejściem można zrobić dobre zdjęcie.